W tym momencie fala gniewu i jasności przetoczyła się przez jej umysł. Jej świat się walił, ale w głębi duszy wiedziała, że ​​nie podda się bez walki.

Następnego ranka poszła prosto do notariusza. Wyjęła wszystkie papiery, każdy dokument, każdy paragon, który przechowywała ze skrupulatnością księgowego. Podczas gdy on myślał, że bezgranicznie zaufała jego podpisowi, Kate trzymała w ręku dowód swojego poświęcenia: umowę sprzedaży mieszkania, przelewy bankowe i klauzule, na mocy których została wymieniona jako właścicielka z równymi prawami do domu.

Kiedy Marian wrócił, zmęczony i pewny siebie po wizycie u swojej „nowej miłości”, zastał Kate czekającą na niego na ganku. Przed nią, na stole, leżały teczki z dokumentami.

„Wiesz, Marian” – powiedziała spokojnym, lecz lodowatym głosem – „ten dom nie jest tylko twój. I nigdy nie będzie”.

Jego wzrok powędrował ku papierom, a jej policzki zbladły.

„Widzisz” – kontynuowała – „myślałaś, że mnie zaskoczyłaś. Ale zawsze byłam ostrożna. Cały mój wkład jest tu spisany, czarno na białym. Jeśli chcesz rozwodu, dostaniesz go. Ale połowa wszystkiego, co tu widzisz, nadal należy do mnie”.

Próbował podnieść głos, ale drżał mu głos. „Nie… nie możesz tego zrobić!”

„Mogę, Marian. I zrobię to”.

W tym momencie, po raz pierwszy, Kate nie czuła się już ofiarą jego planu. Czuła się jak silna kobieta odzyskująca życie. Spojrzała w górę na jezioro, gdzie zachód słońca malował wodę na czerwono i złoto, i zrozumiała: to nie dom był jej prawdziwą twierdzą, ale jej determinacja, by nigdy nie dać się zdeptać.

Następnego dnia, z papierami w ręku i prawnikiem u boku, wyruszyła na ścieżkę sprawiedliwości. I tym razem Marian oniemiała.

Bo w Rumunii krąży stare powiedzenie: „Pieniądze przemijają, ale godność pozostaje”. A Kate właśnie odzyskała swoją.

Niniejsza praca jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami i postaciami, ale została sfabrykowana dla celów twórczych. Imiona, postacie i szczegóły zostały zmienione w celu ochrony prywatności i wzbogacenia narracji. Wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób, żyjących lub zmarłych, lub do prawdziwych wydarzeń jest czysto przypadkowe i niezamierzone przez autora.

Autor i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za dokładność wydarzeń ani przedstawienie postaci, ani za ewentualne błędne interpretacje. Niniejsza historia jest udostępniana „tak jak jest”, a wszelkie wyrażone opinie są opiniami postaci i nie odzwierciedlają poglądów autora ani wydawcy.