Nie żyje Andrzej Werner – jeden z najbardziej wyrazistych głosów polskiej krytyki literackiej i filmowej. Miał 84 lata.

Zasłynął nie tylko jako autor licznych publikacji i znawca kina, ale też jako aktywny uczestnik życia opozycyjnego w czasach PRL-u.

Werner był postacią nietuzinkową: łączył akademicką erudycję z niezależnością myślenia. W stanie wojennym został internowany za swoje zaangażowanie w działalność Komitetu Obrony Robotników i niezależną prasę.

Był wykładowcą, redaktorem, eseistą, autorem wpływowych książek, a po 1989 roku także współtwórcą nowego kształtu polskiego kina i debaty publicznej.

Jego dorobek to m.in. “Zwyczajna apokalipsa”, “Pasja i nuda” czy “To jest kino” – tytuły, które dziś uchodzą za klasyki analizy kultury. Za swoje zasługi otrzymał prestiżowe odznaczenia państwowe i branżowe, m.in. Krzyż Wolności i Solidarności. Był też ojcem krytyka filmowego Mateusza Wernera.

Jego śmierć, jak napisał Adam Michnik, to „ogromna strata dla kultury i życia publicznego w Polsce”.